Ogród Botaniczny Uniwersytetu Wrocławskiego

Ogród Botaniczny Uniwersytetu Wrocławskiego, założony w 1811 roku, jest drugim najstarszym ogrodem uniwersyteckim w Polsce i jedynym na Ziemiach Odzyskanych, usytuowanym na terenie pofortyfikacyjnym u stóp gotyckich świątyń Ostrowa Tumskiego. Jego głównym walorem jest zachowany fragment starorzecza Odry oraz rejestracja w rejestrze zabytków od 1974 roku. Na powierzchni około 7,5 ha wystawiono ok. 11 500 taksonów roślin w licznych działach, m.in. arboretum, edukacyjnym, paleontologicznym oraz kolekcjach roślin tropikalnych, wodnych i ozdobnych. Rozbudowa ogrodu o zabytkowy park dendrologiczny w Wojsławicach i przyłączenie dodatkowych gruntów w 2005 roku pozwoliły na stworzenie licznych kolekcji narodowych, w tym największej w Europie kolekcji roślin z rodzaju liliowiec, a także organizację licznych imprez plenerowych.